Aristoteles, Antikçağ felsefesinin en önde gelen filozofudur. Benzer düzeyde bir felsefeye İlkçağda sadece Platon’un erişebildiği kabul edilir. Antikçağa damgasını vurmuş olan Aristoteles, pek çoklarına göre tüm çağların en büyük birkaç filozofundan biridir. Bilim ve felsefede onun başarmış olduklarıyla rekabet etme ümidi besleyebilen insan sayısının bir elin parmaklarını geçmediği hemen herkes tarafından kabul edilir. Aristoteles, mantık, doğa bilimleri, metafizik, psikoloji, etik ve siyaset felsefesi gibi pek çok alanda eser vermiştir. “Aristoteles külliyatı” olarak geçen, özgün haliyle Grekçe 1462 sayfadan oluşan eserler bütünü, derslerinin, kendisi ya da öğrencileri tarafından tutulmuş notlarından oluşur. Üç bölüme ayrılmış olan Ruh Üzerine ruhun doğası, farklı ruh türleri ve bunların işlevlerini konu edinmektedir. Aristoteles ilk bölümde ruhu canlı varlıklardaki yaşam ilkesinin tanımı olarak belirler ve ruhun, organizmanın faaliyetleri ve davranışları için sorumlu olduğunu savunur. İkinci bölümde, ruhların türlerini, sağladıkları yaşam türüne göre ayırır. Üçüncü bölümdeyse akılcı ruha odaklanır ve algı, hafıza, hayal gücü ve zekâ gibi farklı yetilerini inceler. Bu yetilerin ayrı ama birbirleriyle bağlantılı olduğunu ve insan düşüncesi ile akıl yürütmesini sağlamak için birlikte çalıştıklarını savunur. Eser boyunca Aristoteles, ruhu incelemenin, canlıların doğasını ve yaşam ilkelerini anlamak için çok önemli olduğunu vurgularken aynı zamanda ruhun ölümsüz olduğunu da ileri sürer.