”Yüke ne mi oldu? Yük yol kenarında kaldı. Zaman onun için durmuştu. Ne ilerleyebiliyor ne de geriye dönebiliyordu. Ormanda yürürken ansızın gelen bir çıt sesiyle irkilen ve içten içe gelen ölüm korkusuyla birlikte sesin kaynağını bulmaya çalışan ceylan gibi yük de avcısını bulmaya çalışıyordu. Bu korkuyla yoluna devam etmesi artık çok zordu. En iyisi yem olmaktı. Acılı ama her şeyi bitiren bir çözümdü.” Eren her güne dünden kalma bir şekilde başlardı. Ama aslında olan Eren’in dünden kaldığı değil geçmişten kaldığıydı. Bunun nedenini Eren’e sormamak gerek. Çünkü Eren geçmişten kalmasaydı roman olmazdı.