Sonra tenha bir yer aradım Bütün tenhalar kederliydi Bir liman kente sığındım Eski bir mahzen kokusunu andırıyordu Kabahatli bir çocuk gibiydim Kaç şiir kaç kere düştü gözlerimden Kitapları aşkı mısraları Kaç poyraza savurmuştu zaman Bütün vakitlerin Sevdasızlığıyla yoğrulmuştum Çok vakit geçmişti Çocukluğumun gülüşünde kalmıştı hasretliğim Harcanıp uzun senelere Puslu alıngan yüreklerin Sınavından süzülmüştüm Issız kıyalara sığınmış gözyaşım Görünmekten korkarcasına Meğer ben ne çok özlemişim seni Annem