UZAK KIYILARIN SEVDALILARI Bir denizin uzak kıyılarındaİki farklı kentinde aynı ülkenin,Gözlerinde en derin endîşe,Hüzünlü dalgalarına dalıp gittiler. Oynak kucağında fırtınalar denizinin;Odysseus’un boğuştuğu dalgaların.Sanki burgaçlarında çırpınıyordular Aynı denizin uzak kıyılarındanSıradağlarla ayrılmış iki kentinde,Sağır Poseidon’a yakınıyordularİki yürekçe, tek ruhun azâbından. Olmadı, kaderlerinin uyuyan yelkenineKalplerinin fırtınasını bindirdilerVe bildik kıyılara sırtlarını döndülerYelkenleri kalkan oldu oklarına güneşin.Işık oldular zifir gecelerde birbirlerine. Bir denizin uzak kıyılarından,Suya hasretlerini mırıldanarak yalpa yalpaDuyarsız dalgaların âhengine öykündülerAya ve kararsız yıldızlara küskündüler, Sürüklenip gittiler, bilinmedik diyarlara…