Sadettin köyün çıkışında bulunan köylünün Beşik Tepe adını verdiği yol ayrımına kadar arkasına bakmadı. Bir zaman sonra dönüp arkasına baktığında ise anasını yere oturmuş dizlerini döverken belli belirsiz fark etti. Eğer ağlayabilseydi bir insana ömür boyu yetecek kadar gözyaşını oracıkta anasına bakarken dökebilirdi. Ama bu insani duyguyu yıllar önce henüz on yaşında bir çocukken Ahmet’in avlusunda yaşadığı o olaydan sonra kaybetmişti…