Sevda ülkesinde, yalnızlıklar şehrinde Giderek daha az seviyorum seni Zamanla unutur gibi seviyorum. Beşinci mevsimi yaşıyorum Yüreğim güz güllerini yaşarken Sonbaharı öper gibi seviyorum. Sen miadını doldurmuş takvim yaprağı gibi Seni koparıp attığımda seviyorum Anıları anımsadığımda değil Seni hatırlamayacak yerlerde seviyorum Kalabalıklar arasında yalnızlığı yaşarken Giderek daha az seviyorum seni. Hayatı yaşarken, hatıraları yâd ediyorum Giderek daha az özlüyorum Eskimiş bir eşyayı kaldırır gibi Seni de hatırlamayacağım bir yerlere kaldırıyorum Eskiler unutur gibi giderek seni de unutuyorum. Sol yanımda apansız başlayan sancılar Daha az hatırlatıyor seni bana Bazen vursa da hüzün gözlerimin sahiline Seni yanağımda sildiğimde seviyorum Gözlerin düşse de kalbimin hafızasına Boş verir gibi seviyorum. Acıların girdabında çırpınıp duruyorum Yüreğimi söküp atarcasına seviyorum Uykusuz gece nöbetlerine yazılsa da adım Zamanı eritir gibi unutuyorum seni Eriyen buz misali yavaş yavaş unutur gibi seviyorum. Yemenin de tadı yok, içmenin de Dostlarla muhabbetti de kestim Senden başka konuşacak meselem de yok Kendime küser gibi unutuyorum seni Artık hiçbir şey eskisi gibi değil Eskiyi arar gibi seviyorum. Gözlerim uykuyla barıştı sanma Hasretin kalbimin sadık bekçisi Geceleri üstüme devrilen hasret dağının altında Hala hicran cehennemindeyim Yokluğunun alevleri arasında yandığımda Unutur gibi seviyorum seni.