Evrende her şey bir ön yüz, bir de arka yüzden ibaret. İnsanoğlu insan, bundan muaf olabilir mi? Elbette insanın da görünenin ötesinde bir de görünmeyen (arka) yüzü var. O yüz, insanın arka yüzü, özünde duran yüzüdür. Ne kadar yakından bakılırsa bakılsın görünmeyen, içe bakmayı/bakabilmeyi mecbur kılan bir yüzdür o. Bakıştan görmeye geçebilene görünür o yüz. Arka yüzden haber almak herkesin harcı olmasa gerek. Yüzdeki sayısız mimikten, cümledeki envai çeşit söz dizimine, nefes alışlardan kirpik indirişlere… Takibe takip bekler, arka yüzden bir ses duyabilmekler… Denemelerden oluşan bu eser, insandan insana giden yolda mekânı, zamanı, içine serpiştirilmiş günlük yaşam kaygılarını duyumsayan gözlemci bir gözün sözleriyle vücut bulmuştur. Yazar, kendi dünyasından bir arka sayfayı, yaşam paydaşlarıyla “ortaktır” diyerek aralamış, bakmaktan öte görmek maksadında olanlarla paylaşmıştır.