Kavgaya tutuşuyor ölümle sevda. Amansızca vuruşuyorlar. Boz bulanık akıyor Mâmerli Deresi. Bir sevda savruluyor, bir ölüm… Al kana bulanıyor sevda. Kül rengi bulutlar sarıyor her bir yanı… Al yazma savruluyor uzaklara. Karlı dağlar ardından ceylanlar geliyor sürü sürü… Türküler söyleniyor, sevda türküleri… Ziyaret Dağı’nda duman tütüyor, ermişin elinde kara bir çaput… Karayılanlar bedenleri üzerine dikeliyor. Sakalar, Zümrüdüanka olup kanat çırpıyor yılanlara doğru. Dikeldikçe dikeliyor yılanlar. Kara çaputu alıp savuruyor Hörü Nene, eline kan değiyor… Zalimler çalı arkalarına siniyor, kararıyor yüzleri. Çığlıklar yükseliyor göğün derinliklerine doğru. Bir ölüm vuruyor yere, bir sevda… Asırlardır bitmiyor ölümle sevdanın kavgası. “Ben varım” diyor sevda. Çiçekler açıyor gönüllerde. Kan damlıyor çiçeklere, kan! Bir kavga kaç asır sürdüğünü bilen yok. Sevda yeşeriyor, ölüm kararıyor..