Efe, mutlu çocukluğunun geçtiği adadan başka bir ada ülkesine gelmişti. Tabiat, sakin yaşam ve deniz gibi benzerlikleri vardı, fakat çok önemli bir fark da vardı; Afrika, sömürülen, yoksul ve çaresiz bırakılan, masum insanların adasıydı. Burada çocuklar eğitilemiyor, doğru dürüst meslek sahibi olamıyorlardı. Hayatı doya doya yaşamak onların da hakkıydı elbette, ancak bu şansları hiç olmamıştı. Doğal zenginlikleri ellerinden alınmış, zorla çalıştırılmışlardı. Aç kalmışlar, kimi zaman da bulaşıcı hastalıklarla boğuşmuşlardı. Yeterli sağlık yardımı alamadıklarından, hayata erkenden veda ediyorlardı…