İnsanın canı yanmayagörsün. Sevdikleri ellerinden gitmeyegörsün. Hele ki masum, günahsız, suçsuz bedenler zamansızca toprağa düşmeyegörsün. Ne kadar zaman geçerse geçsin acılar bir türlü dinmez yüreklerde. Bu uğurda atılan adımların hesabı görülmez, düşünülmez. Akıl baştan gitmiştir bir kere. Yapılan işin, verilen tepkinin, doğru mu yanlış mı olduğunun farkına varamıyor insan. Hep “aklıselim olmak gerekir” diyoruz ya; hataları, hatalarla kapatmaya çalışan insanda o aklıselim düşünce kalamıyor aslında.