“Atatürk, küçük Ülkü’yü çok seviyordu. Sabah uyanır uyanmaz, Ülkü’yü soruyor, çağrılmasını istiyordu.Onunla uzun uzun sohbet ediyor, şakalaşıyor, birlikte çeşitli oyunlar oynuyorlardı. Bir sabah Ülkü, Atatürk’ün uyanmasını beklerken onun kahverengi ayakkabılarını siyaha boyamasın mı? Atatürk bunu görünce ne yaptı dersiniz? Çocukların ve çocuklarla birlikte büyüklerin ilgiyle okuyacağı gerçek bir öykü…” (Tanıtım Bülteninden)