Yirminci yüzyılda İran’da yetişen iki dilli şairlerin başta gelenlerinden biri de Muhammed (Mehemmed) Hüseyin Şehriyar’dır. Hafız ve Sadî başta olmak üzere klasik İran şiirinin ustalarının izinden giden Şehriyar genelde klasik tarzın kurallarına bağlı kalmış, klasik mazmunları kullanmıştır. Yârin şehrinde bundan başka şehriyar yok Yârin şehri gibi şah yetiştiren bir şehir yok Ben cennet kuşuyum ama bu kafeste Şimdi aşkın esiriyim; kaçacak yer yok Hazan yaprağı yüzüm gibi sararmasın Gülüm! Yüzünün tazeliğinde bahar yok Lalenin kanıyla gül yaprağına yazmışlar Vah vah! Lale yüzlülerin devrine itibar yok Yıldız! Sahit ol. O naz uykusu sarhoşunun Geceleri uyumaz âşığın halinden haberi yok Yârin şehrinde yaşamak cana can katar ama Bu şehirde Şehriyar’a gamdan başka yâr yok