Bu kitabı yazarken en çok esinlendiğim sebep şu an sosyal medyada yazılan bir çok yazıda eskiye duyulan özlemdir. İleri yaşlardaki insanların nostaljik bir olaya şahit olduklarında yüzlerdeki görülen tebessümdür. İnsanlar her fırsatta eskiyi anlatır ve özlediklerini dile getirirler. Bunu da en çok eski türk filmlerinde bu filmlerde sık sık karşılaştığımız şarkılarda fark ederiz. Hatta öyle ki; benim çocukluk ve gençlik yıllarımda arabesk müziği TRT’de yasaktı. Bir türlü TRT’den onay alamazdı. Sadece filmlerde birde yılbaşı özel programlarında. Bununla birlikte gençlerin bir kısmı hariç insanlarda arabesk müziğini itici ve gereksiz bulurdu. Bu müziğin insanları isyana ve boşvermişliğe iteceği konuşulurdu. Fakat şimdi eski filmler ekranda izlendiğinde o müzikleri dinlerken insanların tatlı bir tebessümle gülümsediğini hepimiz görmüşüzdür. Eskiler genellikle güzel hatırlanır ve özlenir… Okurken hatırlamanız ve zevk almanız temennilerimle.