Bediüzzaman’ın eserlerinde Tefsir ve Kelam ilmi ağırlıktadır. Ama O, Fıkhın hemen her alanında da bir şeyler söylemiştir. O’nun bu alanda söyledikleri de sıradan değil, “Bediüzzaman: Zamanın harikası” unvanına uygun olarak sıra dışı olmuştur. O, her şeyden önce “Fıkhu’l-Ekber: En büyük Fıkıh” denilen îmânî konularda söz söylemiştir. Çünkü meselenin kayyumu imandır. Her amelî işin bir imanî boyutu da vardır. Bir işi yapması gerektiğine inanmayan biri, onu yapmayacaktır. İbadetlerin nasıl yapılacağı İlmihal kitaplarında anlatılır. Bediüzzaman, ibadetlerin, “niçin” yapılması gerektiği üzerinde durmuştur. Bediüzzaman’ın Fıkhını, “Fıkhu’l-evleviyât” şeklinde niteleyebiliriz. O, mesaisini, herkesin her zaman muhtaç olduğu önceliği olan konulara tahsis etmiştir. Bunu, “ehemmi mühimme tercih”, yani “daha önemli olanlara öncelik vermek” olarak görebiliriz. Elinizdeki kitap Bediüzzaman’ın fıkhî meselelere nasıl yaklaştığının çok dikkat çekici örnekleri ile doludur. Kitabın satırları arasında nice aktüel sorularınıza cevap bulabilecek ve verilen ölçülerden hareketle burada ele alınmayan yeni meseleleri sağlıklı bir şekilde tahlil edebileceksiniz. Öyle umuyoruz ki, bu çalışma muhatap olan herkesin Fıkıh dünyasını çok zenginleştirecek, Dr. İhsan Şenocak Hocamızın takdim yazısında ifade ettiği üzere özellikle “Medrese talebelerinin Risale-i Nur’a alakasını artıracak, Risale-i Nur talebelerinin de belli fıkhi meseleleri daha kuşatıcı anlamalarına vesile olacaktır.”