Kirlidir havaları kirlidir bak suları Kirlidir insanları kirli şu şehirlerin Huzura yol almaya geçit vermez dağları Çürümüşlük kokuyor membaıdır kirlerin Renksizdir çiçekleri koklasan da koklanmaz Mevsimlik sevdaları iki mevsimlik olmaz Dipsiz bir kuyudur bu doldursan da hiç dolmaz Uzanmaz dost elleri boşta kalır ellerin Yorgun argın yürekler uykusuzdur hep gözler Verilmez selam bile samimiyetsiz sözler Şu şehir göçebesi nasılda köyü özler Eser yok hiç manadan anlamı yok güllerin