Bir Marangoz, Hiçbir meslek yok ki üzerinde islem yaptıgı ya da yapacagı malzemeyi “tanıma” geregi duymasın. Örnegin, bir marangoz her seyden önce, üzerinde islem yapacagı agacı-masifi birçok yönüyle tanıdıktan sonra ise baslayabilir. Tanımak, agacı amaca uygun kullanmanın ve islemenin zorunlu ön kosuldur. Marangoz, agacın cinsi, sertlik-yumusaklık, içindeki nem oranı, budak yapısı ve elyaf yönü açısından tanımak zorundadır. Ancak o zaman elindeki agaçtan ne yapacagına ve nasıl isleyecegine karar verebilir. Bir marangoz atölyesinde onlarca agaç türü ve o türlerin de kendi içinde kendine “özgü” yüzlerce farklı olusum yapıları vardır. Tıpkı sınıf ortamı ve sınıftaki tüm ögrencilerin farklı ve kendine “özgü” olusları gibi… Marangoz, atölyesindeki agaçların çesitligini, farklılıklarını ve agaçların farklı gelisim yapılarını bilir. Farklılıkları önemser. Islem – biçimlendirme (ögretim) sürecinde, her bir agacın budak yapısını, elyaf yönünü dikkate alır. Ustalık, önce agacı tanımaktan ve ona uygun nasıl biçim verecegini – davranacagını bilmekten geçer.