Dünyamız birçok ünlü siyaset adamı tanımakta, hayatları üstüne yazılar yazılmaktadır. Birinin askerî kabiliyetine hayran olunmakta, diğerinin politik alandaki maharetine saygı duyulmakta, bir başkasının da devrimci gücünden övgü ile bahsedilmektedir. Fakat bunların arasında aynı zamanda saygı, sevgi ve hayranlıkla anılan simalar azdır. Atatürk işte bu insanların arasında yer almaktadır. Atatürk; sırf kendisini idarenin başına getirmek, sultanın yerine geçmek için mücadele etmemiştir. Tarihin gelişmesinden doğru teşhisler çıkararak bütün kabiliyet, ihtiras ve hatta hayatını mücadeleye adamış Mustafa Kemal, Türk halkını orta çağ koşullarının boyunduruğundan kurtarıp muasır medeniyet seviyesine ulaştırmak istemiştir. Bunun için Türk halkı onu sevmiştir ve sevecektir. Bütün bunların yanı sıra Atatürk’ün genel insani insaniyet fikir ve davranışlarını görmemek olamaz. Birçok devlet adamından farklı olarak o, Türk halkının yükseliş ve ilerleyişini başka halkların hesabına olmasını hiçbir zaman düşünmemiştir. Tam aksine Atatürk, Türk halkına bugünün dünyasında lâyık bir yer aramış, yani Türk halkının yükselişini öteki halkların yükselişiyle el ele yürümesini önermiştir. Atatürk geleceğe dönük, ilericiliğe ve gelişmeye bağlı bir devlet adamıdır. Ancak böyle bir insan “Dünyada barış, yurtta barış!” sloganını ortaya atabilirdi. Atatürk Balkanlarda olsun, Avrupa’da olsun, barış ve dostluk içinde yan yana yaşama ve işbirliğinde çalışma müjdecisidir.