Şairlik büyük bir özveri gerektirir, ben şairim demiyorum lakin yaşadıklarım, hüznüm , neşem, sevdam, hasretim ve sitemim şiir oldu naçizane döküldü gönülden dile GÖNÜLDEN DİLE Vefasız bir yâre verdim gönlümüHeder ettim şu gencecik ömrümüTaşıyamaz oldum sevda yükümüDertlerim döküldü gönülden dile. Mecnun oldum bir Leylaya aldandımO vefasız yâre kandım inandımBu kuru sevdaya yandım ha yandımSırlarım döküldü gönülden dile. Aşık olan söyler gönül telinden Neler çektim ben bu aşkın elindenYaralıdır gönlüm bin bir yerindenSözlerim döküldü gönülden dile. Ahir ömrüm işte geldi geçiyorO zalim yâr hiç derdimi bilmiyorAkar gözyaşlarım bir an dinmiyorGözyaşım döküldü gönülden dile. Bir yârin hasreti yanar gözümde Onsuz yalan dünya boştur gözümde Ayrılık hüzün var her bir sözümde Dertlerim döküldü gönülden dile ŞAHİN’ im ismini dağlara yazdımYetmedi vefasız gönlüme kazdımAğlıyor telleri, kırıldı sazımNâmeler döküldü gönülden dile.