aynı ölüm tutuyor ikimizin de yakasından aynı suda boğulacak bütün mevsimler kasnakta çuha iğnede iplik hüznü duru sakin ömürlük nakış içten içe eriyor işlemek Tanrı işi benimse hâlim üzülmek sebepsiz günlerime ömür diyorlar aşksızın hâli mi var ki sönen ateşleri yaksın şehirde anca bir delinin gözlerinde zil takıp oynuyorum