Ve karalara bürünmüş bir gün Dağlardan ölüm kervanı belirir Korku döşte hınç Korku gözde hınç Kara bulut telaşı Bir yangın Toz bulutu gibi yayılır göğün üstüne korku Ve cellat güneşi örter kinli gözleriyle Köy damları kara duman Düşte kanlı dere Zul kokar penceremdeki çiçek Kelebek kanadını gömer ateşin demine Kül mü örter çığlığını Ey Munzur Ey Düzgün Duymaz mısın Başkaldırmaz dizelerim