Vişne Bahçesi Çehov’un artık yok olma evresine giren “asilzade yuvaları” üzerine kaleme aldığı son dramatik eseridir. Geçmişin, şimdinin ve geleceğin temsilcilerinin aynı sahnede buluştuğu, Ranevskayaların geçmişten kopamadığı, Lopahinlerin şimdiyi yaşayamadığı ve Trofimovların henüz geleceği kuramadığı bir bahçede sergilenen; bir kuşağın, bir çağın, bir düzenin çöküş öyküsüdür. Sahne gerisinden işitilen balta sesleriyle köklenen Vişne Bahçesi ise sadece bir bahçe değil, kanlı yirminci yüzyılın eşiğindeki Rusya’nın ta kendisidir.