Günler bir ormanın sessiz çığlığına gömüldü Kendi içine düşen dipsiz kuyulara. Cesaret: Gözbebeklerimin içindeki karanlık ülke Perili… ve hiç varılmayacak. Gün soldu, eteklerinde kızıl pırıltılarla damlarken su Bir at kişnemesi, yağız gül kokusu Vardığımda yoktu bütün kapılar. Ben yitik zamanın altında kaldım Silindi kapılar ben dışarda kaldım Bu soğuk, bu kimsesiz karanlıkta Yalnızım, ellerimden başka yok fenerim.