Ve gecelerde bir bıçak Uyur uyanır Keser biçer anılarını göç etmiş kırlangıçların Deniz sularına düşmüş gölgelerini Kalbimin çarpıntılarına yakıştırır Yağmur yağdıkça ıslanan ayak izlerime Sana koşarkenki Bir bıçak… Bir bıçak kadar yalnızım Koşarken sana… Özlerken seni… Bir bıçağın keskin ucu fısıldadı kulağıma: Varılmazmış sana Koşuyorum, koşuyorum, koşuyorum… Koşulurmuş yalnızca “He yana yana”