Egemen Yılgür sosyolojik bir yaklaşımla, sosyolojinin güzergâhında ve “sosyolojik tahayyül” ile emek tarihinin az bilinen, kendi ifadesiyle “kayıp” sayfasına bakmaya çalışıyor. Yılgür netameli bir iş yapıyor: Roman, amele ve komünist olarak kat kat “damga”lananların siyasallaşma öyküsünü sosyolojinin sağladığı imkan ve aletlerle anlatmayı deniyor.
