Kanser sözcüğü. Kendi başına ürkütücü ve sahipsiz… Hiç Kimse ve hiç bir yere ait değil gibi… Ta Ki, bir bedende can bulana dek. Kaçsam… Görmezden gelsem? Çok geç. O, dile geldi bir Kez. Belli Ki, bir söz var aramızda, belki ortak bir hikaye… Onun dili acı, anlamak zorlu, dinlemek yürek işi. Ancak hikaye de inadına, ayna misali. O’nu Ben’den, Beni Ondan bilin desem… Yalan olmaz. Acıyla öğrenmek, elbet kader değil. Bazen keşke diyorum, keşke bu hikayeden önce bilseydim… Şimdi olduğu kadar…