Memduh Şevket Esendal’ın, kızı Emine Sarıdal’a Kabil’den yazdığı 22 Nisan 1940 tarihli mektuptan: Yalnız şurasını bil ki, iyi bir iş yapmak, iyi bir şey yazmak çok güçtür. Öyle günler oluyor ki, yazdıklarımı yırtıp, artık yazmaktan vazgeçesim geliyor. Bazıları vardır ki, iyi yazamadığının farkında değildir. Ben, farkında olurum ve sıkılırım. İyinin nasıl olacağını bilip de yazamamak hepsinden kötüdür. Kolaylığı olduğu için ben, kısa kısa şeyler yazmak isterim. Ancak, hikaye kendiliğinden uzayacak olursa, ne yapacaksın!