Lübnan asıllı ABD’li yazar Halil Cibran bu kült eserinde, 12 yıl sonra gelen gemisiyle evine dönmek üzere olan el-Mustafa’nın halkın isteği üzerine yaptığı konuşmayı kaleme alır. Sevgi, sevinç, keder, suç/ceza, acı, dostluk, iyi/kötü, din ve ölüm gibi konuları kendine özgü şiirsel diliyle işler, mesellerini el-Mustafa’nın ağzından okuyucuya aktarır. Amin Maalouf’un “bir edebiyat sürgünü” olarak nitelendirdiği Halil Cibran, sevginin yaşamın temel kaynağı olduğunu öne sürer ve şöyle der: “Sevgi, ne kendinden başkasına verir ne de kendinden başkasından alır. Ne maliktir o, ne de mülk.” .