Yola çıkmadan önce bilemezdi yolun sonunun nereye varacağını, kimlerle karşılaşacağını. Geldi, sabah beşte kalktı yıllarca; güneş batarken döndü evine. Düş kurmayı unuttu: gördü Hanya’yı Konya’yı gurbette! Keşke hiç gelmeseydim buralara, demedi. Dönüş yolunu gözlerdi bir zamanlar. Artık dönüş de yok geriye. Bitti. Yol bitti Kar yağıyorHayat dolu bir kadın saçlarını savurarak geçip gitti yanından. .