Demir çocuğun zeytin gibi kara gözleri vardı. Parlak siyah saçları lüle lüle alnına dökülüyordu. Dört yaşındaydı. Demir çocuk durup durup annesine soruyordu: Anne babam ne zaman gelecek? Baban dağların ardına gitti çocuğum. İşini bitirince gelecek. Hangi daglann? Su pencereden gorunen daglann mi anneciğim? Evet o dağların yavrucuğum. Beyaz Tay’da, gerçekle düşün, çocukla çocuğun, doğa, insan ve hayvan evreninin barışık olduğu bir dünyanın öyküleri yer alıyor. .